Ξενοδοχείο ΜΥΚΗΝΑΙ, σημερινό Μέγαρο Περικλή Καλλιμανόπουλου

Γράφει ο Στέφανος Μίλεσης

Το ξενοδοχείο ΜΥΚΗΝΑΙ (Hotel Mycenes) λειτουργούσε επί διώροφου κτιρίου που οικοδομήθηκε αρχικά για κατοικία της οικογένειας Ζερβού, από τον αρχιτέκτονα μηχανικό Παναγιώτη Ζήζηλα, το 1912 στη συμβολή των οδών Σκουζέ και Ακτής Μιαούλη 45. Στο ισόγειο υπήρχαν διαμορφωμένοι χώροι προς εκμετάλλευση όπου λειτούργησαν εμπορικά καταστήματα. Η παλαιότερη επιχείρηση στο ίδιο κτίριο από τότε που κατασκευάστηκε βρισκόταν στο ισόγειο και ήταν το ποτοποιείο του Σταματίου Καμπάνη. Το 1914 η ποτοποιεία Καμπάνη καταστράφηκε από πυρκαγιά που έκαψε όλα τα καταστήματα της οδού Σκουζέ προς την πλευρά της Ακτής Μιαούλη. Το Μέγαρο επιδιορθώθηκε και πάλι ωστόσο δεν απέφυγε την καταστροφή κατά την διάρκεια του πολέμου και της κατοχής.

Μεταπολεμικά καθώς τα ξενοδοχεία στο λιμάνι ανθούσαν άρχισε τη λειτουργία του το Ξενοδοχείο ΜΥΚΗΝΑΙ ιδιοκτησίας Αλφόνσου Αλαμάνου. Η άνθηση αυτή είχε προέλθει από το γεγονός πως δεν υπήρχε κατάλληλο οδικό δίκτυο και όλες οι συγκοινωνίες ακόμα και με μέρη της ηπειρωτικής χώρας πραγματοποιούνταν μέσω ακτοπλοϊκών γραμμών. Έτσι οι επιβάτες που ταξίδευαν είχαν την ανάγκη διανυκτέρευσης προκειμένου την επομένη ημέρα να ταξιδέψουν για τον προορισμό τους. Ειδικά τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια που οι ελληνικές θάλασσες “έβραζαν” από ναρκοθετημένες περιοχές και χρειάζονταν εκκαθάριση είχαν απαγορευτεί τα νυκτερινά δρομολόγια και τα πλοία ταξίδευαν μόνο στο φως της ημέρας. Μετά την πρόσκρουση του πλοίου της ακτοπλοΐας ΧΕΙΜΑΡΡΑ σε νάρκη στο Νότιο Ευβοϊκό, εκδόθηκε απαγορευτικό νυκτερινών ταξιδίων στα πλοία με αποτέλεσμα οι υποψήφιοι επιβάτες να καταφεύγουν στα τοπικά ξενοδοχεία του λιμανιού.

Στο ισόγειο λειτουργούσε επίσης μεταπολεμικά κατάστημα Σουβενίρ – τουριστικών ειδών με το όνομα RHODOS HOUSE το οποίο στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Mycenes Greek Arts και ένα ΚΑΦΕ ΜΠΑΡ που αρχικώς έφερε την επωνυμία ΝΑΤΟ προκειμένου να προσελκύσει τους Αμερικανούς Ναύτες της Τρούμπας. Στην πορεία όμως επειδή το ΝΑΤΟ εφάρμοσε αμφιλεγόμενη πολιτική σε διεθνή αλλά και εθνικά θέματα ο ιδιοκτήτης του Καφέ διέγραψε από την πινακίδα το τελευταίο γράμμα “ο” μετατρέποντάς το σε ΚΑΦΕ ΜΠΑΡ ΝΑΤ, απευθυνόμενος πλέον στους απόμαχους ναυτικούς.

Τέλη δεκαετίας 1970 ΚΑΦΕ ΝΑΤ ΜΠΑΡ με εμφανή διαγραφή του τελευταίου γράμματος

Στο ΜΥΚΗΝΑΙ διέμεναν για μεγάλο χρονικό διάστημα ναυτικοί που αναζητούσαν εργασία και ξένοι αντιπρόσωποι εταιρειών που αναζητούσαν δωμάτιο μακράς παραμονής. Η ονομασία του ξενοδοχείου ήταν “κοινή” στην εποχή του καθώς ξενοδοχεία με το ίδιο όνομα (εύκολα αναγνωρίσιμο στους ξένους) βρίσκονταν στην Ομόνοια, στο Άργος, στο Ναύπλιο κ.α.

Σήμερα το Μέγαρο που πρώην ξενοδοχείου λειτουργεί ανακαινισμένο με την προσθήκη δύο επιπλέον ορόφων και μετασκευασμένο ειδικώς για τη στέγαση γραφείων λαμβάνοντας την ονομασία “ΜΕΓΑΡΟ ΠΕΡΙΚΛΗ Γ. ΚΑΛΛΙΜΑΝΟΠΟΥΛΟΥ”. Είχε αγοραστεί το 1981 από τον γιο του Γρηγόριο Καλλιμανόπουλο ο οποίος από το 2001 άρχισε τα έργα ανακαίνισής του.

Περικλής Καλλιμανόπουλος

Ο Περικλής Καλλιμανόπουλος που πέθανε στις 20 Σεπτεμβρίου 1979 στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 92 ετών, υπήρξε με την εταιρεία του ΕΛΛΗΝΙΚΗ (HELLENIC LINES), ο “Πρύτανης” των εμπορικών σκαφών γραμμής (λάϊνερς). Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Οκτωβρίου 1892 και μετά από μια επαγγελματική “οδύσσεια” εργασίας και μετανάστευσης μεταξύ Αλεξάνδρειας και Πάτρας κατάφερε να ορθοποδήσει οικονομικά στον τομέα των ναυλομεσιτικών εργασιών. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος όμως θα διακόψει την δραστηριότητά του για να καταταγεί στον ελληνικό στρατό. Μετά το τέλος αυτού, το 1918, θα αποκτήσει το πρώτο του σκάφος, ένα ιστιοφόρο 15 τόνων με το όνομα “Βαλκυρία”. Παράλληλα θα δραστηριοποιείται ως ναυτικός πράκτορας αλλά και ως έμπορος άνθρακα διαθέτοντας φορτηγίδες και αποθήκη. Το 1921 θα αποκτήσει το πρώτο του πραγματικό πλοίο (4.000 τ.) στο οποίο θα δώσει το όνομα του πατέρα του “Γρηγόριος Κ.”.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρήκε έχοντας στην κατοχή του εννέα πλοία, εξαιτίας του οποίου απώλεσε τα οκτώ! Παρόλα αυτά το 1944 ίδρυσε την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΗ αν και είχε μόνο ένα πλοίο. Έφυγε για τις ΗΠΑ προς ανασυγκρότηση του στόλου του όπου τον Οκτώβριο του 1945 εγκατέστησε τα γραφεία του στη Νέα Υόρκη. Η επανεκκίνηση επιτεύχθηκε όταν έλαβε 5 πλοία Λίμπερτυ από τα 100 που προσέφεραν οι ΗΠΑ προς την Ελλάδα. Η εταιρεία του ΕΛΛΗΝΙΚΗ έφτασε να διαθέτει 37 πλοία υπό ελληνική σημαία και να απασχολεί 1200 Έλληνες ναυτικούς. Το 1977 δώρισε δύο τορπιλακάτους στο πολεμικό ναυτικό. Είχε τιμηθεί από πολλά κράτη, φορείς και την Εκκλησία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1979 είχε πραγματοποιηθεί η εξόδιος ακολουθία του στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδας Πειραιώς.